Verslagen van HSC 2

 

Ronde 2 (1 november): De Combinatie 2 - HSC 2

Op zaterdag 1 november speelden wij in Asten tegen De Combinatie 2. De 2 sterkste spelers ontbraken bij onze tegenstander en dat was te merken in de einduitslag.

Als eerste was Jean-Paul klaar. Na 5 zetten stond het bord al in brand. Jean-Paul won een kwaliteit maar volgens Jean-Paul had zijn tegenstander het beter kunnen doen waardoor Jean-Paul minder zou komen te staan. Gelukkig gebeurde dat niet. Toen Jean-Paul ook nog een stuk dreigde te winnen gaf zijn tegenstander op, 0-1.

Daarna was Hans op bord 4 klaar. Beide partijen hadden dreigingen in de stelling, maar daardoor konden beide partijen niet vol druk zetten. Er moest ook naar de eigen verdediging gekeken worden. Dat resulteerde uiteindelijk in remise, ½-1½.

Ik was de volgende die klaar was. Mijn tegenstander speelde in het middenspel een paar mindere zetten achter elkaar waardoor ik druk op een paard op e6 kreeg. Uiteindelijk won ik het paard tegen een pion. Toen ik in de slotstelling met de koning binnen dreigde te komen gaf mijn tegenstander op, ½-2½.

Pascal won op bord 1. Hij kwam met wit goed uit de opening en was met zijn dame op g4 vol in de aanval. Zijn tegenstander verdedigde zich kranig maar uiteindelijk kon Pascal het punt naar zich toetrekken, ½-3½.

Ook Paul won op bord 2. Hij kreeg met zwart vanuit de opening een pion op e4. Tegenstander kon deze niet terugwinnen en vervolgens drukte Paul zijn tegenstander langzaam van het bord, ½-4½.

Wilfried had met wit een favoriete opening te pakken. Hij kreeg een sterk paard op e5 en zette een aanval op die uiteindelijk het punt opleverde, ½-5½.

Paul Sanders speelde op bord 8. De hele partij was gelijkwaardig. Op het einde miste Paul echter mat in 2 volgens Pascal. Paul zag het niet en met ieder een pion die op promoveren staat, besloten de beide heren tot remise, 1-6.

Als laatste was Roel bezig. Hij won in het middenspel 2 pionnen en probeerde deze vervolgens naar promotie te manoeuvreren. Echter Roel had een redelijk open koningsstelling en moest uitkijken voor een tegenaanval. Langzaam maar zeker dirigeerde Roel zijn pionnen naar de overkant. Toen zijn tegenstander promotie niet meer kon verhinderen, gaf hij op, 1-7.

Deze overwinning hebben we na afloop goed gevierd in Lokaal 42.

De Combinatie 2 (1817)	HSC 2 (1859)	1-7
Kees van Pelt (1715)	Pascal Boudewijns (1910)	0-1
Tibor Hurkmans (1928)	Paul van Asseldonk (1959)	0-1
Joey Weerts (1878)	Jean-Paul Fransen (1950)	0-1
Martien van der Sanden (1898)	Hans Nacinovic (1889)	½-½
Loran Schlangen (1786)	Wilfried van de Kimmenade (1808)	0-1
Embert Berkers (1761)	Roel van de Donk (1831)	0-1
Ellen Meijer (1770)	Rob Bakels (1764)	0-1
Piet Berkers (1801)	Paul Sanders (1761)	½-½

 

Ronde 1 (4 oktober): HSC 2 - HMC Den Bosch 3 (door Rob Bakels)

Op zaterdag 4 oktober begon ons seizoen in de zaterdagcompetitie. We speelden eenmalig op onze oude schaaklocatie, Partycentrum De Molen.

Als 1e stond Hans langs mijn bord om te vertellen dat ie verloren had. Volgens Hans had ie zijn stukken flink in de weg gezet voor zichzelf en zag hij te laat dat hij een dreigende vork niet meer zou kunnen voorkomen zonder materiaalverlies. Op hoop van zegen toen maar een stuk geofferd voor twee pionnen. Maar zijn tegenstander haalde vakkundig alle mogelijke dreigingen van Hans eruit en toen was het heel snel afgelopen, 0-1.

Ikzelf had zwart op bord 7 en ik kwam direct door een openingstruc onder druk te staan. Mijn tegenstander had het loperpaar. Ik kon een vesting bouwen, maar met een pion meer durfde ik de pionnen niet op te spelen vanwege de dreigende lopers. Een remiseaanbod van mij werd geaccepteerd, 0-5-1,5.

Wilfried zijn partijverslag volgt hieronder: Vandaag speelde ik met zwart op bord vijf tegen Jonas Verstegen, het elfjarige jeugdtalent en kersverse Nederlands kampioen rapidschaken in zijn leeftijdscategorie. Een ontmoeting die ik met gepaste bewondering tegemoet trad, want hoewel hij jong is, straalt zijn spel al een volwassen scherpte uit. Ik koos voor de Botvinnik-Carls Defense: (1. e4 c6 2. d4 d5 3. e5 c5 4. dxc5 Pc6) een variant die ik prettig vind vanwege de actieve mogelijkheden voor zwart. Al snel ontstond er een dynamisch middenspel waarin ik met ...f4 het initiatief naar me toe trok. Het kantelpunt kwam toen Jonas besloot mijn paard te slaan met zijn loper op c2, in plaats van die loper veilig terug te trekken naar h2. Na Lxh7+ had ik een kwaliteit meer tegen twee pionnen, een voordeel dat ik zorgvuldig uitbouwde. Toen ik ook nog de witte pion op e5 wist te veroveren en een matdreiging wist te neutraliseren, begon het bord in mijn voordeel te kantelen. Na slechts 19 zetten gaf Jonas op. Een sportieve beslissing en een teken van zijn inzicht: hij zag dat de stelling niet meer te redden was. Maar eerlijk is eerlijk; ik vermoed dat ik volgend jaar tegen hem geen schijn van kans meer maak. Zijn talent is onmiskenbaar en ik heb het gevoel dat dit nog maar het begin is van een indrukwekkende schaakcarrière. Voor nu: een mooie overwinning, een leerzame partij en een ontmoeting met een toekomstig schaakmeester in wording, 1.5-1.5.

Joost was de volgende die klaar was met een teleurstellend resultaat. Joost stond vanaf het begin heel goed, had zijn tegenstander onder druk en in de eindstelling stond Joost een mooie kwaliteit voor. Helaas trapte Joost in een truc waardoor hij mat ging of veel materiaal verloor, 1.5-2.5.

Ook Ton verloor zeer onnodig. Na een lange strijd ontspon zich een eindspel waarbij zijn tegenstander 1 pion meer had. Net toen Ton deze pion te pakken kreeg, ging het mis. Ton nam de pion en zijn tegenstander kwam met de koning naar voren. In plaats van even rustig de tijd te nemen, zette Ton direct zijn koning op een veld waardoor tegenstander de oppositie kon pakken. Die liet zijn tegenstander zich niet meer ontnemen en zo was een zekere remise ten slotte toch een verlies, 1.5-3.5.

Roel op bord 6 speelde de hele middag een partij de in balans was. Die balans werd nooit meer verstoord, 2-4.

Paul op bord 1 en Jean-Paul op bord 3 waren nog bezig. Ik verwachtte van beiden een punt hoewel de partij van Jean-Paul moeilijker te beoordelen was.

Jean-Paul lukte het inderdaad om dat punt te pakken. In een onoverzichtelijk spel drong Jean-Paul uiteindelijk met zijn toren de witte stelling binnen en dat was reden voor zijn tegenstander om op te geven, 3-4.

Als laatste was Paul bezig. Paul stond steeds iets beter, maar rond de 40e zet deed Paul het niet nauwkeurig genoeg en verzandde de partij in remise.

Helaas verloren 3.5-4.5. De volgende keer beter. Het onnodige verlies werd in Lokaal 42 weggespoeld met heerlijke koude bieren. En de Rhodosschotel bij de Griek verzachtte onze nederlaag enigszins.

HSC 2 (1840)	HMC Den Bosch 3 (1844)	3½-4½
Paul van Asseldonk (1959)	Mathijs Vogels (1952)	½-½
Hans Nacinovic (1901)	Niek Philipsen (1930)	0-1
Jean-Paul Fransen (1901)	Lars Verhoeven (1902)	1-0
Joost Rutten (1847)	Bram Sekreve (1832)	0-1
Wilfried van de Kimmenade (1794)	Jonas Verstegen (1837)	1-0
Roel van de Donk (1833)	Mike Adriaanse (1785)	½-½
Rob Bakels (1763)	Hans Wennekes (1787)	½-½
Ton Hageman (1720)	Tim Thole (1727)	0-1