Helmondse Schaakclub

Verslagen van HSC C

 

13 april 2015: De Kentering B - HSC C (door Huub Martens)
Maandagavond 13 april was het verzamelen in de Beethovenlaan te Helmond, vanwaar ons team, vermoedelijk geïnspireerd door de componist in kwestie, richting Rosmalen afreisde, teneinde een ommekeer te bewerkstelligen in eventuele snode plannen van de mannen van De Kentering. Wel, we hebben daar dan ook flink "D’n Beer" gereden! Het werd een soort Noodlot-symfonie in (zak-en-)As-mineur voor onze tegenstanders.
De eerste valse noot in hun partituur viel al rap te beluisteren op bord 3, waar Chris een daverende ouverture neerzette. Na zijn standaardopening kwam hij na een maat of 17 wat beter in zijn spel. Zijn tegenstander had een wat grotere mijter meegenomen dan die Chris regelmatig bij zich heeft. Een gegeven Amerigo kijkt hij echter niet in de bek. Daarna had hij vrijwel direct een mataanval, die ook nog eens een toegift in de vorm van een kwaliteit opleverde en de mataanval bleef intact. De tegenstander gaf op. Een kort partijtje, hij vertrok weer snel. Naar Spanje? Overigens was Chris hem al eens eerder tegengekomen. Toen was de mijter van onze teamgenoot groter: 0 - 1.
Het tweede deel van onze muzikale schaakvoorstelling volgde niet al te veel maten later. Joep, onze 1e heldentenor, kreeg namelijk al vrij snel een stuk cadeau, waarna de tegenstander nog wat tegenspartelde, maar al vrij snel inzag dat het zinloos was om door te spelen, aangezien zijn stelling geen Allegro meer toeliet: 0 - 2.
Deel 3, op bord 4, werd een rustig voortkabbelend Adagio in 3/4 maat. Geen spectaculaire dynamische verschillen en ook geen onverwachte modulaties. Huub blies niet al te hoog van zijn torens, echter, de tegenstander kende zijn partij uit de Damegambiet-sonate niet voldoende uit het hoofd. Het coda leverde een omtrekkende beweging van de witte dirigent op, die na ruim drie uur kon aftikken: 0 - 3.
Maestro Francesco was in de tussentijd in een nogal ongebruikelijk soort Réti-Engels verzeild geraakt, waarin wit het centrum leeg liet. Met trefzekere uithalen slaagde wit erin het loperpaar te veroveren, daarbij onze man een dubbelpion bezorgend. Omdat de tegenspeler echter niet altijd de meest actieve zetten deed, liet hij de Zwarte Magiër langzamerhand het initiatief overnemen, die het brede Largo omzette in een jubelend Vivace. Toen de tijd krap werd en de Finale in zicht kwam, kon Herr Franzl bij een enigszins gecompliceerde ruilmanoeuvre een kwaliteit veroveren, en dat was (natuurlijk) voldoende voor de winst: 0 - 4.
Zodoende besloot HSC C deze editie van de externe avondcompetitie met een fraai majeur-slotaccoord!!

 

De Kentering B (1493) HSC C (1572) 0 - 4
Hans Kranenbarg (1535) Joep Peeters (1778) 0 - 1
Paul Willemen (1490) Frans van Neerven (1772) 0 - 1
Arjan Gras (1486) Chris van der Aa (1439) 0 - 1
Pieter Roos (1460) Huub Martens (1298) 0 - 1

 

24 februari 2015: HSC C - Triple-pion (door Huub Martens)
Op bord 1 gaf de tegenstander van Joep, na een rustige partijopzet, opeens de kwaliteit voor een gevaarlijke vrijpion, die heel gevaarlijk kwam opzetten. Joep moest alle zeilen bijzetten om het remise  te houden: ½ - ½.
Een deur verder moest Frans in een Grünfeld met g3 in plaats van e4 voortdurend op zijn tellen passen om niet te bezwijken onder een achterstand in ontwikkeling. Maar de partij, vol wederzijdse penningen, eindigde in een correcte remise: 1 - 1.
De tegenstander van Chris opende met een Koningsgambiet. Waar hij dat voorheen vrijwel nooit tegenkwam, lijkt deze opening nu in de mode te zijn. Hij accepteerde de f-pion en wist die te verdedigen, maar wel met een ontwikkelingsachterstand als gevolg. Al met al ging het goed tot en met de twintigste zet, maar op een gegeven moment miste Chris een aftrekaanval, verloor een pion en zijn stelling lag in puin. Verlies was niet meer af te wenden. Hij keepte nog aardig, maar zijn tegenstander liet geen steekjes vallen. Uiteindelijk moest Chris opgeven: 1 - 2.
Onwetend van dit alles zwoegde Huub op het 'onderste bord' het langst van allemaal op een goed resultaat. Geweigerd Damegambiet leverde ditmaal een partijverloop op, waarin zwart de a-lijn opengooide, zonder dat er iets voor terugkwam. De zaak zat dicht en Huub merkte, dat er in het centrum kansen lagen. Langzaam maar zeker kreeg hij overwicht een leek hij op winst af te stevenen. Echter, eens te meer ondervond hij dat pionzetten ónherroepelijk zijn, óók de foute!! Initiatief en voordeel verdwenen als sneeuw voor de zon, ook op deze grijze dag. Ultieme pogingen om de volle winst te pakken strandden en helaas moest ook hier remise worden geaccepteerd, hetgeen een teleurstellende einduitslag opleverde: 1½  - 2½.

 

HSC C (1572) Triple-pion (1702) 1½ - 2½
Joep Peeters (1778) Jochem Berndsen (1829) ½ - ½
Frans van Neerven (1772) Peter Bouma (1866) ½ - ½
Chris van der Aa (1439) Arnold van der Heijden (1626) 0 - 1
Huub Martens (1298) René Vink (1486) ½ - ½

 

27 januari 2015: De Toren - HSC C (door Huub Martens)
In een knus bovenkamertje van gemeenschapshuis ‘De Meent’ in het centrum van Leende moest ons C-team het gaan opnemen tegen het als derde geplaatste De Toren. Zoals het echte Helmonders betaamt, werd dit met veel bravoure gedaan.
Zo dacht Huub er tenminste over, die, gezeten aan bord 4, in zijn geliefde Caro-Kann defensie verraste met een lange rochade, terwijl zijn tegenstander nét ietwat onhandig allebei zijn paarden naar de koningsvleugel had gedirigeerd. Op de vrouwenvleugel werd de stelling door Huub snel dichtgemetseld, waarna hij zonder dralen zijn voetvolk op de g- en h-lijn ver naar voren liet oprukken, zich gesteund wetend door beide zwarte torens en de dame. In de krappe witte stelling werd er effectief op de vijandelijke paarden gejaagd: één sneuvelde in een afruilmanoeuvre, de ander sloeg ijlings op de vlucht en kwam erg inactief te staan. Toen korte tijd later de zwarte loper zich aan het front meldde en de witte First Lady attaqueerde, voorkwam de vijandelijke aanvoerder een massaslachting door de witte vlag te hijsen: 0 - 1 en klok wees amper 21.45 uur aan.
Een bord hoger in de hiërarchie leek er voor Chris in een geweigerd Damegambiet weinig aan de hand. Hoewel, opeens was er een pionnetje minder? En even later nóg een!? Op zeker moment kon zelfs de derde witte pion genomen worden, niet te verdedigen door Chris, omdat hij met zijn toren en dame een matdreiging moest voorkomen. Geconfronteerd met het surplus aan kleine zwarte stukjes moest hij opgeven: 1 - 1.
Ook Joep stond op het hoogste bord al snel een pion achter, maar hier was sprake van een geheel ándere situatie. Hij had veel meer ‘Lebensraum’ dan zijn opponent en trok het initiatief volledig naar zich toe. Door een wit torenoffer op f2 sloeg de vlam in de pan en was er duidelijk sprake van verwarring aan zwarte zijde. Er kwam nog wel een op het eerste gezicht dreigende tegenactie van de zwarte dame, maar Joep pareerde rustig. Langzaamaan werd de complex ogende stelling steeds voordeliger voor onze man-op-één, die het zich kon permitteren een toren achter de hand te houden. En toen was daar ineens de f-lijn, die als een open zenuw lag te wachten op een ingreep van chirurg Joep, die snel handelde. Er volgde paardwinst op g1, vervolgens een tweede torenoffer, waardoor op g1 een extra dame werd verwelkomd. Met twee witte dames en paard tegen één zwarte dame en twee torens bleek er in de gegeven stelling voor zwart geen houden meer aan, wát er ook werd geprobeerd: 1 - 2, dus remise hadden we al binnen!
Zover kwam het echter niet. Frans begon in de traditie van de avond ook met een pionnetje verlies, maar had compensatie in de vorm van veel meer initiatief. Heel rustig en verzorgd werkt hij toe naar het eindspel, waarin onze nestor andermaal blijk gaf van zijn grote ervaring in dit deel van de wedstrijd. Tegenover Frans werd steeds sneller achtereen het glas rode wijn bijgevuld, zonder dat dit écht hielp. Een zwarte toren en pluspion streden met koninklijke steun tegen een witte loper, die erg machteloos bleek tegenover het geduldige en vakkundige 'uitschuiven' van Frans. Met andere woorden: 1 - 3, en de buit was binnen!

 

De Toren (1552) HSC C (1585) 1 - 3
Rien Hartelust (1694) Joep Peeters (1789) 0 - 1
Wim van Amstel (1598) Frans van Neerven (1786) 0 - 1
Jean-Paul van Gerwen (1531) Chris van der Aa (1433) 1 - 0
Henk Wijnen (1386) Huub Martens (1332) 0 - 1

 

6 januari 2015: HSC C - Stukkenjagers E (door Huub Martens)
Onze tegenstanders uit Tilburg jagen dit seizoen niet alleen op stukken, maar ook maar meteen op de titel in de klasse D2. Ons "wild" werd zodoende vanaf het eerste hoornsignaal fanatiek door de kruikenzeikende meute achtervolgd.
Als eerste werd Chris tot aangeschoten wild gemaakt, dat al snel kon worden geapporteerd: 0 - 1.
Vervolgens kon Joep het vizier van zijn tegenstander niet ontlopen. Hij had de dubieuze eer hoofd-jachtopziener Herman Grooten himself het hoofd te moeten bieden. Of deze gerenommeerde killer in het bezit was van een geldige vergunning voor het revier D2 laten wij hier maar even buiten beschouwing. Het was "leerzaam, doch vanaf de eerste zet kansloos" (citaat Joep): 0 - 2.
Onze ervaren sluwe vos was echter niet van plan door zijn achtervolger op de korrel te worden genomen. Vanuit de zogenaamde "Sluit-variant" van de Tarrasch-opening ging Frans zeer zorgvuldig te werk. Door kleinere en grotere tempi te winnen, kwam de "Black Hunter" zonder munitie te zitten, waarna Frans niet te beroerd was om de man genadeloos tussen de kaken te nemen: 1 - 2.
Waarmee het aan Huub was om de eer te redden. Lang wist hij buiten schootsafstand te blijven, in een materieel gezien gelijk opgaande strijd. Vanuit Damegambiet ontstond een toren-pionnenmiddenspel, dat echter tegen het einde van de pot in een klassieke drijfjacht eindigde, aangezien Huub achter zijn pionnenformatie aanmerkelijk minder ruimte had om te manoeuvreren dan zijn belager. Even leek het eindspel nog enkele losse remise-flodders op te leveren, maar die pret was hem niet gegund. Ook Huub hing uiteindelijk aan de koppel: 1 - 3.

 

HSC C (1585) Stukkenjagers E (1876) 1 - 3
Joep Peeters (1789) Herman Grooten (2324) 0 - 1
Frans van Neerven (1786) Guus Vermeulen (1773) 1 - 0
Chris van der Aa (1433) Andries Deliën (1691) 0 - 1
Huub Martens (1332) Carel van Alphen (1717) 0 - 1

 

1 december 2014: Eindhoven B - HSC C (door Huub Martens)
Madrid, 1 december 2014.

Beste fans van HSC C,

De Sint zat heel naarstig te denken,
Hoe het C-team de winst te gaan schenken.
Arm Eindhoven kreeg in de smiezen:
Hun B-team zou zéker verliezen!

De heenreis verliep in eufórie,
We gingen ze pákken, potdorie!
Op glorie zat Sint dus te hopen,
Hoe ánders is alles verlopen...

“Op 3” zou het eerste punt sneven:
Chris’ troepenmacht liet er het leven.
Zijn Dame Gambood niet het beste,
Zag Chris, in zijn krakende veste.

Hij zette zichzelf in z’n hempie,
Door het off’ren van diverse tempi.
Zijn stelling bleek vlotjes te pletten:
1-0, na niet ál te veel zetten...

Dus moest Huub met zwart gaan proberen
Het tij voor ons team te doen keren.
Met Caro en Kann ging hij trachten
Ons leed op bord 4 te verzachten.

Edoch, er geschiedde iets droeves:
Een zwakke verwiss’ling van “moves!?”
Het werd een tijdrovende kwelling:
2-0, door een mat, op bestelling...

Als vervanger voor Frans was er Roel,
Gekomen met één enkel doel:
Heel sober en doelgericht spelen,
Om zo een vól punt te gaan stelen!

Zijn vijand, die heeft het geweten,
Wat zát die man vrees’lijk te zweten!
Wit’s stelling bleek uiterst onooglijk:
2-1, en er leek weer iets mog’lijk!

Toen moest arme Joep het gaan doen,
In onze equipe kampioen!
Hij was het heel zeker van plan, hoor
Maar de andere kant had dat plan dóór!

Wat werd het, de winst of remise,
Of ook op bord 1 tóch verliezen?
Helaas mocht het hier óók niet lukken:
3-1, en een droom was aan stukken...

De Sint zat dus naarstig te denken,
Hoe het C-team de winst te gaan schenken.
Nú zit Sint heel droevig te “schenken”,
En kan-ie niet helder meer denken...

Uw verslag-Piet

 

Eindhoven B (1751) HSC C (1560) 3 - 1
Frits Schalij (1978) Joep Peeters (1789) 1 - 0
Dennis van Kuijk (-) Roel van de Donk (1687) 0 - 1
Peter Roozemond (1723) Chris van der Aa (1433) 1 - 0
Ron van Hoogstraten (1551) Huub Martens (1332) 1 - 0

 

11 november 2014: HSC C - Son en Breugel (door Huub Martens)
Het derde avondteam kwam in ronde 2 voor het eerst in actie, en wel direct op vólle oorlogssterkte! Het arme Son en Breugel ging proberen de agressieve ambities van deze ongekend gemotiveerde HSC-equipe te weerstaan, terwijl er in de eigen woonstede toch aan veel prettiger, vredelievender dinsdagavondactiviteiten kon worden deelgenomen: ”Morituri te salutant” moet dus wel het motto van onze tegenstrevers geweest zijn!
Op bord 4 sneuvelde zodoende al vrij snel de eerste ongelukkige S&B-strijder. Huub, ruim twee maanden onzichtbaar in trainingskamp, startte met wit desondanks ongelofelijk voorspelbaar met d4, waarop een antwoord uit het verre, want niet meer bestaande, Slavië kwam. De kennelijk niet-verwachte witte doorschuiver naar c5 leverde ogenschijnlijk direct acute problemen op in het hoofdkwartier des vijands, want na slechts 10 zetten was er aan gene zijde al 50 minuten(!) bedenktijd verspeeld, waar het klokje van Capitán Umberto maar niet vooruit leek te branden en waarop op dat moment een schamele 8 minuutjes kwijt gespeeld was. “Ik val aan, volg mij!” klonk het toen voor de resterende 14 zwarte zetten. Een optisch sterk uitziende aanval smoorde in ebbenhouten bloed, doordat een verdedigende witpaardzet tegelijkertijd een giftige aanvals-tweetand, waar The Gladiator jaloers op zou zijn geweest, bleek te zijn. De keizerlijke duim ging omlaag, de donkere koning omver en onze supporters omhoog: 1 - 0!
De volgende victorie viel op bord 2 te registreren, waar onze nestor Frans, met wit, zijn niet geringe schaakervaring en -geslepenheid in de strijd wierp tegen zijn derhalve, om voorgaande redenen, beklagenswaardige tegenstander. In een aangenomen damegambiet liet zwart zich al vlug onder druk zetten en na wat slordig ruilen in het vroege middenspel kon hij zijn koning niet meer in veiligheid brengen. Na witte kwaliteitswinst maakte hij zijn slechte stelling snel hopeloos slecht en toen hij twee torens achter stond, gaf hij op: 2 - 0!
Niet zo heel lang daarna veranderde schaakarena 3 eveneens in een Son en Breugels tranendal. Het altijd heldhaftige Koningsgambiet van wit bracht Chris totaal niet van de wijs, sterker nog: zijn vijand slaagde er niet in, de geofferde pion terug te winnen. Ook tempo- en/of positievoordeel bleven uit, aangezien onze man zijn zwarte pionnenformatie onbarmhartig naar voren joeg. Gevoegd bij de en passant geboekte minimale kwaliteitswinst (paard tegen pion), kon de wurgknoop worden aangetrokken. Na flink wat obligaat tegenstanderlijk gespartel noteerde onze teambaas met grote tevredenheid wederom een punt: 3 - 0!
Op het centrecourt speelde Joep op overtuigende wijze zijn opponent naar een kwalitieve achterstand van een vol stuk, in een stelling met veel winstpotentie. Het zag er allemaal uitstekend uit, totdat plotsklaps door de situatie op rij 8 Lenny Kuhr-associaties bij uw verslaggever niet te negeren vielen: the Dark Side kreeg namelijk ”visite” van een witte toren. Deze unexpected guest kreeg ondersteuning van zijn adellijke kasteelvrouwe, doordat aan zwarte zijde het veld f6 onbeschermd gelaten was. Resultaat: direct matdreiging, met als enige, onvermijdelijke uitweg een combi van zetherhaling en eeuwig schaak: ½ - ½.
De totaalstand zag er niettemin fraai uit: 3½ - ½, waarna hier en daar het glas geleegd en de echtelijke sponde gevuld kon worden.

 

HSC C (1585) Son en Breugel (1419) 3½ - ½
Joep Peeters (1789) Dion van Bragt (1643) ½ - ½
Frans van Neerven (1786) Peter van der Aalst (1387) 1 - 0
Chris van der Aa (1433) Andrew Hall (1466) 1 - 0
Huub Martens (1332) Erik Jan Esmeijer (1179) 1 - 0

 

Ons clublokaal