Helmondse Schaakclub

Verslagen van HSC 3

 

2 april 2016: Eindhoven 4 - HSC 3 (door Wilfried van de Kimmenade)
Facta, non verba - geen woorden, maar daden
Het derde team heeft de laatste ronde van dit seizoen gewonnen met 5½ - 2½ van Eindhoven 4, maar is ondanks deze fraaie triomf op één bordpunt gedegradeerd. In Activiteitencentrum Burghplan speelde ook ons tweede team. Saillant detail: wij vochten voor onze laatste kans op lijfsbehoud - 6½ bordpunt was onontbeerlijk - terwijl ons tweede kampioen kon worden bij minimaal een 5 - 3 overwinning. Jacks tuinverlof was geaccepteerd door Rob en daarom mocht hij zijn vrije zaterdagmiddag opleuken met tuinierwerkzaamheden. Rob had een voltallig achttal weten te mobiliseren en de sfeer was goed te noemen.
Roland mocht op zijn vertrouwde bord 1 plaatsnemen en dacht door een snelle stukkenruil zijn tegenstander op te zadelen met een zwakke d-pion, maar zwart bleek deze moeiteloos te kunnen ruilen. Het resterende toreneindspel was, zoals alle toreneindspelen, potremise. De vrede werd in 75 minuten getekend.
Ikzelf speelde met wit op bord 3 een Bird tegen Alexander Rutten (Nederlands kampioen tot en met 10 jaar in 2015). Na een gelijkopgaande opening drukte mijn tegenstander scrupuleus met twee torens de d-lijn en na dameruil verloor ik - geschrokken van de weinig resterende tijd - geheel onnodig een paard en daarmee eindigde subiet mijn partij. De kans op revanche is minimaal: familie Rutten emigreert namelijk binnenkort naar The Peach State (Atlanta, USA).
Enkele momenten later nog een schadepost. Onze bravoure preses verloor enkele belangrijke pionnen en het afgewikkelde toreneindspel bood weinig perspectief op remisekansen. Hij probeerde het nog wel maar capituleerde op un momento dado nadat ik mijn cafeïnespiegel met vriendelijk geprijsde filterkoffie had gecorrigeerd.
Een wandelgang langs de overige borden lokte toch een glimlach uit. Rob, Roel en Chris stonden behoorlijk en Mario kon out of the blue de zwarte koning op f4 omineus matten met een toren- en paardcombinatie. Een mooie opsteker voor onze man.
Niet veel later kon ook Chris zijn zegepraal bevestigen. Hij mocht het opnemen tegen de taaie Henny Valks. Henny werd in het verre eindspel gevloerd door een vrijpion op de h-lijn. Wilhelm Steinitz zei het al eens: "Met pionnen dient men voorzichtig om te gaan; ze kunnen niet meer terug". Chris had dit goed begrepen en marcheerde - met enige souplesse dat ook - deze ranke vrijpion naar h8 tot wulpse dame.
De vormcrisis waarin onze teamcaptain verkeert lijkt voorbij. Rob, spelend met de witte stukken wist namelijk met enkele dreiginkjes op g6 de zwarte koning te belegeren. Zijn opponent maakte daarna een grove fout om een paard te ruilen in plaats van een vrije d-pion te laten oprukken. De gecreëerde monsterpion op g6 werd opeens de inleiding voor een slotakkoord bekroond met mat op de onderste rij. Stellingsgeluk aldus een tevreden Rob.
Jan acteerde op bord 4 en stond na de ouverture en gedurende het middenspel iets minder, durfde een 'risicovolle' combinatie op de 34e zet niet te spelen en koos voor een afwikkeling paard tegen loper eindspel. Verspeelde een vermeend voordeeltje en bood daarna tot twee keer toe remise aan wat niet geaccepteerd werd. Zijn tegenstander, die klaarblijkelijk meer wilde, speelde even later een mindere zet. Bood zowel voorafgaand als na de zet remise aan maar dat werd terecht niet geaccepteerd. Jan won met een beslissende paardzet vervolgens de partij.
Als laatste was Roel bezig. Hij mocht met zwart aantreden tegen een op papier gelijkwaardige opponent. Zijn debuut op bord 2 moest uiteraard met winst worden bekroond om geloofwaardig te blijven binnen het team. Na 1.d4 d6 2.e3 was Roel uit zijn theorie en probeerde een soort Engels op te zetten met zwart. Dit resulteerde in een prettige drukstelling, maar wel met zwakke witte velden. Na veel gepeins aan beide zijden wist Roel twee pionnen te winnen. Echter, hij liet bijna eeuwig schaak toe. Gelukkig zag wit dit niet door tijdsdruk en na 5 uur en 55 minuten spelen viel de witte vlag.
Ondanks deze fraaie overwinning spelen we komend seizoen waarschijnlijk een podium lager afhankelijk hoe de nieuwe klassenindeling gaat worden.
Traditiegetrouw werden er na de wedstrijd nog vele moutdrankjes genuttigd en een exquise Chinese haphut bezocht. De avondprogrammering, een bezoek aan de voorjaarskermis van Helmond, werd geïnitieerd met een spannende kamelenrace, vervolgens werden er knuffelbeesten gewonnen en uiteindelijk stapte een drietal waaghalzen - waaronder uw reporter - geholpen door een bescheiden bierpromillage een duizelingwekkende 70 meter hoge attractie in. Facta, non verba...!

 

Eindhoven 4 (1582) HSC 3 (1560) 2½ - 5½
Loek van Rey (1741) Roland Robinson (1793) ½ - ½
Arnold van der Heijden (1689) Roel van de Donk (1697) 0 - 1
Alexander Rutten (1559) Wilfried van de Kimmenade (1684) 1 - 0
Karel Jeurissen (1610) Jan Vossen (1563) 0 - 1
Ewout Snoeck (1596) Rob Bakels (1595) 0 - 1
Henny Valks (1555) Chris van der Aa (1374) 0 - 1
Flip Stomps (1543) Mario Adriaans (1413) 0 - 1
Paul Schaffer (1361) Millo Labriaire (1361) 1 - 0

 

19 maart 2016: HSC 3 - Stukkenjagers 5
Geen verslag ontvangen.

 

HSC 3 (1553) Stukkenjagers 5 (1562) 3½ - 4½
Jack Ruijs (1739) Marieke Sarton (1568) 1 - 0
Roel van de Donk (1697) Emil Voorhorst (1643) 1 - 0
Wilfried van de Kimmenade (1684) Bas Rosheuvel (1711) ½ - ½
Jan Vossen (1563) Leo van Gelder (1667) ½ - ½
Rob Bakels (1595) Harry Buyvoets (1572) 0 - 1
Chris van der Aa (1374) Guus van Heck (1491) 0 - 1
Mario Adriaans (1413) Cees Zoontjens (1489) ½ - ½
Millo Labriaire (1361) Thomas Tepe (1359) 0 - 1

 

13 februari 2016: HSC 3 - OSV 2 (door Roel van de Donk)
Na een serie van teleurstellende prestaties (gelijkspel is tegenwoordig een hoogtepunt), mochten we als HSC 3 op 13 februari pogen de lijn naar boven in te zetten. Een groot voordeel voor ons was dat het overvloedige bier tijdens de Carnaval enige herinnering aan onze laatste nederlaag heeft doen verdwijnen. Vol frisse moed begonnen we aan onze thuiswedstrijd tegen het licht sterkere OSV 2.
Millo onze topsco(o)r(d)er tot op heden, was erg gebrand om op bord 8 zijn titel te prolongeren. Daarnaast heeft onze voorzitter een voorbeeldfunctie en een snelle overwinning zou het team zeker de nodige steun in de rug geven. Helaas werd in een scherpe stelling Millo’s dame afhandig gemaakt. Millo’s twee sterke vrijpionnen waren onvoldoende om het verlies van de dame te compenseren, al heeft hij het nog lang vol gehouden in een mindere stelling.
De partij van Mario op bord 7 heb ik niet goed kunnen volgen. Het leek een evenwichtige partij maar ineens stond Mario een stuk achter. Ik vermoed dat hier een blunder heeft plaatsgevonden.
Subtopper Chris speelde op bord 6 het bekende Damegambiet, met op zet 3 een prematuur a4. Zwart maakte hier dankbaar gebruik van en Chris kreeg een zware partij. Ik vermoed dat hij ongeveer 35 zetten aan het verdedigen was toen hij de mogelijkheid kreeg om te breken en een aanval op de koning uit te voeren met twee torens. Hij zag dit, maar tijdens de partij koos hij ervoor verder te verdedigen wat tot verlies leidde. In de analyse bleek de aanval minimaal tot remise te leiden. Jammer!
De partij van aanstormend talent Jan kenmerkte zich door een verkrampte positie. Hij moest een loper binnen zijn pionnenketen dulden en zijn tegenstander had volledige controle over het centrum. Met geduld en veel strategische zetjes wist hij alle dreigingen te neutraliseren en een gelijkwaardige stelling op te bouwen. Een terechte remise.
Rob verkeert in een zware vormcrisis. Vandaag was daar gelukkig weinig van te merken. Hij stond in het middenspel zwakker op een open lijn, maar wist met paard, dame en toren diverse dreigingen in de stelling te brengen. In mijn beleving had hij kunnen afwikkelen naar eindspel met een extra pion, maar Rob was hongerig naar meer en speelde op kwaliteitswinst. Zijn tegenstander speelde scherp tegen en het werd een tactische partij. Rob wist een remise binnen te slepen, een goede trendbreuk. In de analyse bleek hij zelfs winstkansen te hebben. Ik verwacht vanaf nu een stijgende lijn, waarbij een rating boven de 1600 zeker tot de mogelijkheden behoort!
Op bord 3 mocht uw reporter aantreden. Het gebrek aan wedstrijdritme is de afgelopen anderhalf jaar duidelijk zichtbaar, maar door het meespelen in de interne competitie gaat het steeds beter. Tot mijn vreugde speelde ik tegen een Jan die opende met Bird’s opening, ik werd er even nostalgisch van. Ik stopte enig spel op de koningsvleugel en begon een tegenaanval aan de andere kant van het bord. Dit plan moest ik staken doordat wit diagonaal h1-a8 in handen kreeg, waarna mijn torens buiten spel stonden. Richting het eindspel sloeg wit een vergiftigde pion, waarna de dame na vier zetten geen vluchtvelden meer had.
De Man Zonder Jas speelde op bord 2 een sterke partij. Na zorgvuldige voorbereiding werd de zwarte toren gepend waarna de druk op de zwarte stelling verder werd opgevoerd. Jack moest wel voorzichtig te werk gaan vanwege een aanval op zijn koning. Hij wikkelde af naar een stelling die moest leiden tot een gewonnen eindspel en zo geschiedde het ook.
Roland had op bord 1 naar eigen zeggen op geen enkel moment winstkansen. Voor mij als toeschouwer leek het er wel op dat hij het beste van het spel had. Meer ruimte en hij wist elke keer op zwaktes te prikken in de vijandelijke stelling. Deze werden echter gepareerd en een remise was de uiteindelijke uitslag.
Als team net verloren, maar ik heb een goed gevoel overgehouden voor onze volgende wedstrijd tegen Stukkenjagers 5, die gaan we pakken!

 

HSC 3 (1567) OSV 2 (1618) 3½ - 4½
Roland Robinson (1793) Wim Scheepers (1722) ½ - ½
Jack Ruijs (1739) Wim Bressers (1683) 1 - 0
Roel van de Donk (1697) Jan Dopper (1613) 1 - 0
Rob Bakels (1595) Marcel van Niftrik (1660) ½ - ½
Jan Vossen (1563) Thomas van der Steen (1642) ½ - ½
Chris van der Aa (1374) Maikel Bloks (1508) 0 - 1
Mario Adriaans (1413) Mari Kramer (1545) 0 - 1
Millo Labriaire (1361) Ton Hageman (1572) 0 - 1

 

9 januari 2016: Vianen/DVP 2 - HSC 3 (door Rob Bakels)
Dramatisch.

 

Vianen/DVP (1754) HSC 3 (1564) 8 - 0
Tiemen Dalhuisen (1876) Jack Ruijs (1757) 1 - 0
Hamoen Habibi (1900) n.o. 1 - 0 R
Pieter van der Wijst (1756) Roel van de Donk (1690) 1 - 0
Luuk Saris (1773) Wilfried van de Kimmenade (1683) 1 - 0
Ted Noij (1759) Rob Bakels (1634) 1 - 0
Henny Kempen (1702) Chris van der Aa (1419) 1 - 0
Berrie Kremers (1673) Mario Adriaans (1408) 1 - 0
Robin Hernanussen (1594) Millo Labriaire (1356) 1 - 0

 

7 november 2015: Deurne - HSC 3 (door Rob Bakels)
Op zaterdag 7 november trokken wij met maar liefst vier auto's naar Deurne om daar de plaatselijke schaakclub tegenstand te bieden. Het werd een spannend gevecht met een uitslag waar iedereen mee kon leven.
Ik kamp al maanden met een vormdip en ook in deze partij op bord 5 kon ik deze dip niet achter me laten. Na een gelijkopgaande opening waarin ik iets beter stond gaf ik plotseling een vol stuk cadeau, 1 - 0.
Niet veel later kwam onze voorzitter met goed nieuws. Hij had zijn partij gewonnen na compleet verloren te hebben gestaan. Millo stond twee pionnen achter toen hij zijn rug rechtte en vervolgens op de damevleugel een vernietigende aanval opzette. Millo's opponent die duidelijk beter stond, deed zeer weinig met zijn eigen mogelijkheden en werd keurig naar de slachtbank geleid, 1 - 1.
Chris heeft net als ik ook een vormcrisis en kon deze ook niet doorbreken. Naar eigen zeggen moest hij in het middenspel een stuk geven en vervolgens gaf zijn tegenstander dit aantrekkelijke voordeel niet meer uit handen, 2 - 1.
Jan speelde tegen de jongste uit het gezelschap en had een zware middag. Jan nam in de opening een pionoffer aan maar kwam vervolgens onder grote druk te staan. Hij gaf het pionnetje uiteindelijk terug en kwam in het eindspel iets beter te staan maar zijn tegenstander verdedigde zich naar behoren, 2½ - 1½.
Wilfried speelde op bord 3 met de witte stukken een uitstekende partij. Hij kreeg een mooie pion op d6 en kwam op de g-lijn met de dame binnen. Dit was voor Wilfried's tegenstander sein om te capituleren, 2½ - 2½.
Jack speelde op bord 1 tegen de sterke Thijs de Groot. Jack kwam echter heel behoorlijk uit de opening maar kon geen direct voordeel bewerkstelligen. Langzaam maar zeker werd Jack naar achter gedrukt. Toen hij vervolgens ook nog in een penning terecht kwam was de strijd snel gestreden, 3½ - 2½.
De laatste twee partijen duurden erg lang en waren zenuwslopend. Maar om zes uur kon de vlag uit. Roel versloeg met zwart Ger Dekker. Dit had volgens mij al veel eerder gekund maar het resultaat bleef hetzelfde, 3½ - 3½.
Roland speelde op bord 2 tegen Tibor Hurkmans. Die had na 13 zetten al zijn stukken op de onderste rij geposteerd met uitzondering van een loper op g2. Helaas bleek het voor Roland niet mogelijk direct voordeel uit deze stelling te halen. Tibor kwam langzaam maar zeker onder de druk uit en kreeg een gevaarlijke vrijpion op d5. Roland verdedigde zich echter keurig alhoewel hij behoorlijk onder druk stond. Toen Roland de mogelijkheid kreeg de witte dame te pennen was de muziek uit de stelling. Met voor Roland nog één minuut op de klok na de tijdscontrole, werd de remise getekend. Einduitslag 4 - 4. Iedereen tevreden denk ik, behalve Chris en ik.

 

Deurne (1534) HSC 3 (1614) 4 - 4
Thijs de Groot (1997) Jack Ruijs (1757) 1 - 0
Tibor Hurkmans (1858) Roland Robinson (1788) ½ - ½
Harrie Verbaarschot (1602) Wilfried van de Kimmenade (1683) 0 - 1
Ger Dekker (1691) Roel van de Donk (1690) 0 - 1
Piet van Wetten (1396) Rob Bakels (1634) 1 - 0
Mika Rutjens (1197) Jan Vossen (1588) ½ - ½
Kees van Hooidonk (1456) Chris van der Aa (1419) 1 - 0
Marijn Bellemakers (1073) Millo Labriaire (1356) 0 - 1

 

10 oktober 2015: HSC 3 - De Combinatie 2 (door Jan Vossen)
Zaterdag 10 oktober speelde HSC 3 haar eerste wedstrijd van het seizoen tegen De Combinatie 2 uit Asten. Ons team speelt in klasse 2D van de NBSB. Er werd om 12 uur begonnen.
Invaller en tevens debutant Paul (zwart, bord 7) vergiste zich in de opening. Hij kwam een kwaliteit en een pion achter. Met deze handicap werd nog een tijdje doorgespeeld maar hij kon niet verhinderen dat de eerste nul genoteerd werd. Zijn tegenstander had twee torens op de d­-lijn staan die vernietigend uithaalden (0­ - 1).
Onze voorzitter Millo (wit, bord 8) speelde tegen een jeugdspeler. De partij verliep vrij vlot en er kwam een eindspel op het bord met een ietwat ongunstige pionnenstructuur voor Millo. Even later bleek dat alle stukken van het bord waren maar stond hij wel ineens een pion achter (zijn opponent had een vrije randpion op de a­-lijn). Een tweede nul lag voor de hand. Echter, hij fopte zijn tegenstander op de koningsvleugel en wist een pion naar g8 te loodsen die tot dame promoveerde. Hij sloeg met zijn dame de pion, die op a2 gezet werd, en schakelde hiermee de laatste troef van zijn opponent uit. Vervolgens kon hij zijn f-pion laten oplopen en opnieuw promoveren. De h­-pion van zijn tegenstander deed er niet toe en kon gemakkelijk gestopt worden door Millo's koning die wel op de juiste plaats van het bord stond (1­ - 1).
Mario (zwart, bord 5), die naast mij zat, leek redelijk goed uit de opening te zijn gekomen. Beide spelers creëerden een pionnenketting in het centrum. Zijn tegenstander bood op een gegeven moment remise aan in een "iets, op het oog betere" stelling. Mario had inmiddels een dubbelpion op de b­-lijn staan. Na kort overleg met interim-teamleider Jan accepteerde hij remise (1½ - 1½).
Jack (zwart, bord 1) die een zeer open stelling had, gaf na zijn partij aan dat het alleen maar keepen was. Ja, een keeper kan geen twee hoeken tegelijkertijd afdekken en Asten kwam dus weer tot scoren (1½ - 2½).
In de partij van Chris (wit, bord 6) waren beide heren elkaar een beetje aan het pesten van wie pakt de dame nu eerst. Nou dat deed eerst zijn tegenstander. Chris sloeg met zijn d­-pion de dame op e6 terug, maar deze pion moest het uiteindelijk ontgelden want die kwam tussen twee vijandige torens terecht. Zijn tegenstander dacht daarna een sluitend matnet gevonden te hebben met een torenzet op h1 en een loper op de h1­-a8 diagonaal (c6), maar overzag dat de koning nog een vluchtveld op g3 had. Het mocht voor Chris allemaal niet baten en even later was de partij uit (1½ - 3½).
Jan (wit, bord 4) koos voor een minder ambitieuze openingsvariant. Na wat centrumpionnen geruild te hebben en ook een toren via de c­-lijn, was zijn stelling toch niet zo denderend. Er werd afgewikkeld naar een toren en paard tegen toren en paard eindspel met een gelijk aantal pionnen. Zijn stukken stonden niet actief genoeg. Er werd pionverlies geleden en een tweede (a­- of b­-pion) stond ook op vallen. Een "wanhoopstruc", die eigenlijk niet als truc aangemerkt mag worden, leidde dus tot niets. Verloor zelfs nog zijn paard en gaf kort daarna op (1½ - 4½).
Roel en Hans waren reeds in een toreneindspel verwikkeld geraakt. Beiden met een pion minder. Roel kon de vrije g­-pion van zijn tegenstander nog onschadelijk maken maar zoals zo vaak verlies je weer een pion aan de andere kant van het bord. Met de uiteindelijk overgebleven b­-pion won zijn tegenstander, die zichtbaar op de hoogte was van de Lucena-methode, dit eindspel. Roel liet het niet tot promotie aankomen en gaf op (1½ - 5­½).
Hans wist zijn toreneindspel met pion minder wel te redden. Hij kon de torens namelijk ruilen en de overgebleven f­-pion kon niet tot promotie komen dankzij de oppositieregel. Zijn tegenstander, die inmiddels het noteren van de zetten uitbesteed had, speelde maar door en wilde Hans nog een beetje nerveus maken met een zijwaartse koningszet. Hans liet zich verder niet van slag brengen en de partij eindigde in remise (2­ - 6).
Al met al wel een fikse nederlaag!

 

HSC 3 (1561) De Combinatie 2 (1542) 2 - 6
Jack Ruijs (1757) Paul Hanique (1735) 0 - 1
Roel van de Donk (1690) John Loomans (1907) 0 - 1
Hans Nacinovic (1671) Piet Berkers (1731) ½ - ½
Jan Vossen (1588) Hans Jacobs (1582) 0 - 1
Mario Adriaans (1446) Embert Berkers (1610) ½ - ½
Chris van der Aa (1419) Toon Sparidans (1591) 0 - 1
Paul Sanders (-) Kees van Pelt (1569) 0 - 1
Millo Labriaire (1356) Daan Hubers (613) 1 - 0

Ons clublokaal